fen — m IV, D. u, Ms. fennie, blm meteor. «silny, porywisty wiatr, wiejący od grzbietów górskich ku dolinom, występujący głównie w Alpach, na Kaukazie; odpowiada halnemu w Tatrach» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
gąsior — m IV, D. a, Ms. gąsiororze; lm M. y 1. B.=D. «samiec gęsi» Krzyk gąsiora. 2. «duża, pękata butla szklana z wąską szyjką; zawartość tej butli» Dziesięciolitrowy gąsior. Gąsior z miodem, z sokiem. Nalewać wino z gąsiora. Wypić, wysuszyć gąsior. 3.… … Słownik języka polskiego
gąsior — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. gąsiororze {{/stl 8}}{{stl 7}} samiec gęsi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gąsior prowadził całe stadko. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gąsior II {{/stl 13}}{{stl 8}}mnż I, D. a, Mc. gąsiororze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przywieraćam, przywieraća, przywieraćają, przywieraćany {{/stl 8}}– przywrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, przywieraćwrę, przywieraćwrze, przywieraćwrzyj, przywieraćwarł, przywieraćwarli, przywieraćwarty {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień